Aikido to sztuka walki wywodząca się z Japonii. Jest to stosunkowo młoda dyscyplina, która powstała na przełomie XIX i XX wieku za sprawą Wielkiego Mistrza, o'sensei - Morihei Ueshiba.
Aikido jest sztuką walki, nie sportem walki. Treningi skupiają się na szeregu różnorodnych technik opierających się na dźwigniach, zejściach z pola ataku, jak i przekierowaniu siły napastnika przeciw niemu samemu.
Elementy, z których składa się aikido, tworzą świetną podstawę do nauki samoobrony. Tutaj liczy się jak najlepiej i najdokładniej wykonana technika - nie siła fizyczna, budowa ciała, płeć czy wiek. Dzięki temu aikido jest sztuką walki przystępną dla każdego, kto ma ochotę sprawdzić swoje siły.
Aikido nie sposób nazwać sportem walki. Ta dyscyplina nie posiada charakterystycznych dla tego rodzaju wysiłku fizycznego cech. Sport, a sztuka walki to nie to samo.
O sporcie walki mówimy wtedy kiedy cel ćwiczeń nastawiony jest na rywalizację, a głównym zadaniem jest pokonanie współćwiczącego, innego zawodnika. Bardzo duże znaczenie odgrywa sprawność i warunki fizyczne, siła, kondycja.
Aikido jest sztuką walki. "Sztuka" w tym przypadku jest kluczowym słowem. Sztuki walki większe znaczenie przypisują samorozwojowi, niż faktycznej walce i chęci dominacji nad drugim człowiekiem. Tutaj najważniejsza jest praca nad sobą, nad swoimi słabościami, a na macie nie znajdziesz przeciwnika, lecz dobrego człowieka, z którym wspólnie będziecie doskonalić swoje techniki, jak i charakter.